Πεντηκοστιανές παραποιήσεις περί τού Κανόνα τής Αγίας Γραφής

πηγη. http://www.oodegr.com

Εισαγωγή στην αναίρεση Πεντηκοστιανού βιβλίου

 

Από τον πρώην Προτεστάντη N. M.

Αναίρεση τού Διαστρεβλωτικού βιβλίου: "Δευτεροκανονικά και Απόκρυφα - Η Μαρτυρία τής Αρχαίας Εκκλησίας", τού Πεντηκοστιανού κ. Χρήστου Χαλκιά

"...για να μη είμαστε πλέον νήπιοι, με το να κυματιζόμαστε και να περιφερόμαστε με κάθε άνεμο της διδασκαλίας, μέσα στη δολιότητα των ανθρώπων, μέσα στην πανουργία προς μεθόδευση της πλάνης, αλλά, ζώντας την αλήθεια με αγάπη, να αυξηθούμε σ' αυτόν σε όλα, αυτός που είναι η κεφαλή, ο Χριστός" (Εφεσίους 4/δ: 14,15).

1. Περί τού άρθρου αυτού 2. Η προϊστορία αυτής της συζήτησης για τον Κανόνα της Αγίας Γραφής 3. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την παραπλάνηση τών Πεντηκοστιανών 4. Η μεθόδευση τής πλάνης 5. Αντιφατικότητα

1. Περί τού άρθρου αυτού

Το παρόν άρθρο, αποτελεί κατά κάποιον τρόπο, ένα εισαγωγικό άρθρο, σε ένα μεγάλο θέμα που θίγει το βιβλίο τού Πεντηκοστιανού κ. Χρήστου Χαλκιά, με θέμα: "Δευτεροκανονικά και Απόκρυφα - Η Μαρτυρία τής Αρχαίας Εκκλησίας".
 Έχοντας στην Απολογητική μας ομάδα πολλούς πρώην Πεντηκοστιανούς, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι ο κος Χαλκιάς έχει μεταξύ τών πρώην Πεντηκοστιανών που πλέον έγιναν Χριστιανοί, το παρατσούκλι: "μονόφθαλμος". Ο λόγος γι' αυτό το παρατσούκλι, είναι η γνωστή παροιμία που λέει: "Στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος"! Και ο λόγος γι' αυτό το ρητό, που του έχουν προσαρμόσει, είναι ότι ο κος Χαλκιάς έχει μια ιδιαίτερη αδυναμία στους αρχαίους Πατέρες τής Εκκλησίας, σε αντίθεση με τους άλλους Πεντηκοστιανούς, που είναι τυφλά κολλημένοι στις Προτεσταντικές τους αιρετικές απόψεις περί "μόνης τής Γραφής". Ο κος Χαλκιάς, (προς τιμήν του), έχει συνειδητοποιήσει ότι η Εκκλησία δεν μπορεί να σταθεί έτσι αυθαίρετα, χωρίς την ιστορική συνέχειά της από τους Αποστόλους, ως διαχρονικό Σώμα τού Χριστού. Γι' αυτό και επιδίδεται σε ανάγνωση τών Πατερικών έργων. Μόνο που αυτό δεν το κάνει για να δει τι πραγματικά πίστευαν οι άγιοι Πατέρες, αλλά ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΤΡΕΨΕΙ τα λόγια τους, και να τα χρησιμοποιήσει καθησυχάζοντας τους (εντελώς τυφλούς) ομοθρήσκους του, ότι δήθεν η θρησκεία τους ακολουθεί την ιστορική αδιάσπαστη γραμμή τής Εκκλησίας, (ακόμα και στο θέμα τής... Αποστολικής Διαδοχής!!!) Γι' αυτό και χαριτολογώντας, του προσδόθηκε ο χαρακτηρισμός "μονόφθαλμος", επειδή έχει μεν συνειδητοποιήσει κάτι σημαντικό, (το ρόλο τής αρχαίας Εκκλησίας στη Χριστιανική πίστη), αλλά παραμένει τυφλός από το άλλο μάτι, αδυνατώντας να οδηγηθεί στην αληθινή Εκκλησία τού Κυρίου, και παραμένει δέσμιος Προτεσταντικών ανθρωποποίητων παραδόσεων τής Δύσης.
Στο άρθρο αυτό θα γίνει μια πρώτη αναίρεση ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ τού βιβλίου αυτού, και με τον καιρό θα αναπτυχθούν περισσότερο τα επί μέρους σημεία με τα οποία καταπιάνεται (και αλλοιώνει). Έτσι ο αναγνώστης θα έχει ήδη εξ αρχής την απάντηση στη νέα αυτή Πεντηκοστιανή μεθόδευση τής πλάνης, χωρίς να χρειάζεται άμεσα την αναλυτική αναίρεση μίας προς μία τών αιρέσεων, τών παρερμηνειών, τών λογικών αλμάτων και τών αλλοιώσεων τού συγγραφέα.
Στο πρώτο αυτό εισαγωγικό άρθρο, θα ασχοληθούμε με τα εξής:
1. Γιατί γράφτηκε το βιβλιάριο αυτό, το οποίο απαντάμε;
2. Ποια προβλήματα αντιμετώπισαν οι Πεντηκοστιανοί, ώστε να χρειασθεί να το εκδώσουν;
3. Ποια ήταν τα προβλήματα που ήθελε επειγόντως να "κουκουλώσει" ο συγγραφέας τού βιβλίου;
4. Ποια μεθοδολογία ακολούθησε για τη συγγραφή του;
5. Σε ποιες εξαπατήσεις τών αναγνωστών του προέβη;
6. Πόσο ενήμερος ήταν για τις σωστές θέσεις τής Ορθόδοξης Εκκλησίας επί τού θέματος αυτού;
7. Ποιες είναι οι απαντήσεις (περιληπτικά), στα ζητήματα που προσπάθησε να "θολώσει";

2. Η προϊστορία αυτής της συζήτησης για τον Κανόνα της Αγίας Γραφής

Γύρω στο 2004, δύο μέλη της ιστοσελίδας της ΟΟΔΕ (μεταξύ των οποίων και εγώ ο γράφων), ενεπλάκησαν σε εκτενή συζήτηση με Πεντηκοστιανούς, σε Ελληνικό Πεντηκοστιανό Φόρουμ, με θέμα τον Κανόνα της Αγίας Γραφής.  Ήταν μια συζήτηση που κράτησε πολύ καιρό, και τελείωσε με το κλείσιμο  του Πεντηκοστιανού Φόρουμ, (προφανώς λόγω αδυναμίας του να απαντήσει στα Χριστιανικά επιχειρήματα περί Αγίας Γραφής), και με τη μεταστροφή στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ορισμένων Πεντηκοστιανών που παρακολουθούσαν τη συζήτηση. Αν και η ηγεσία των Πεντηκοστιανών μας διαβεβαίωνε διαρκώς ότι «κάποτε» θα απαντούσε στα επιχειρήματά μας, ποτέ δεν το έκανε.

Για την ακρίβεια, ανέλαβε κάποιος απ’ αυτούς (μαζί με άλλους) να δώσει απάντηση, αλλά όταν καταρρίφθηκαν όλα τους τα επιχειρήματα εμφανώς, αναδιπλώθηκαν, αρνούμενοι ότι αυτή ήταν η επίσημη απάντηση που περιμέναμε από την ηγεσία τους. Και επειδή η ηγεσία σιωπούσε, το φόρουμ έκλεισε.

Αρκετούς μήνες αργότερα, σε άλλο Πεντηκοστιανό φόρουμ, (που στο μεταξύ είχε αντικαταστήσει εκείνο το προηγούμενο), εμφανίσθηκαν έτεροι Πεντηκοστιανοί, και ανακίνησαν το θέμα, ζητώντας εκείνες τις απαντήσεις που είχαν προαναγγελθεί. Είχαν βαρεθεί οι άνθρωποι να περιμένουν απάντηση από την ηγεσία της θρησκείας τους, και ένιωθαν (με το δίκιο τους) εκτεθειμένοι απέναντι σ’ εμάς τους Ορθοδόξους.

Στη δεύτερη αυτή συζήτηση, εμφανίσθηκαν και κάποιοι Προτεστάντες άλλων αιρέσεων, οι οποίοι ενέπλεξαν (φραστικά) για μια φορά ακόμα τα μέλη της ιστοσελίδας μας (ΟΟΔΕ), και εμένα προσωπικά, γράφοντας πολλές ανακρίβειες και διαστρεβλώσεις κειμένων αγίων Πατέρων. Μάλιστα επιχείρησαν τότε, τις διαστρεβλώσεις αυτές να τις παρουσιάσουν ως τις υποτιθέμενες απαντήσεις που περιμέναμε.

Όταν για μια φορά ακόμα απαντήσαμε σε ΟΛΑ όσα έλεγαν, και μάλιστα εκθέσαμε δημόσια τις ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ που είχαν κάνει στα κείμενα των αγίων Πατέρων, το φόρουμ έκλεισε για μια φορά ακόμα μέχρι καιρού, ώσπου βαρεθήκαμε να περιμένουμε να ανοίξει, και έκτοτε δεν ξαναμπήκαμε.

Φαίνεται όμως είχαμε θίξει ένα πολύ ΚΑΥΤΟ θέμα μεταξύ των Πεντηκοστιανών, και τους έκαιγε πολύ. Γι’ αυτό αρκετούς ακόμα μήνες αργότερα, έκανε την εμφάνισή του, το παρόν βιβλιάριο του κ. Χαλκιά που απαντάμε σήμερα εδώ, με τίτλο: «Δευτερκανονικά και Απόκρυφα»,  με προφανή σκοπό να δώσει πειστικές απαντήσεις στα μέλη της Πεντηκοστιανής αίρεσης, για ποιο λόγο δέχονται την Αγία Γραφή όπως τη δέχονται, και μάλιστα με 10 βιβλία λιγότερα, απ’ ό,τι τη δέχεται η Χριστιανική Εκκλησία, από την αρχή της ίδρυσής της ως σήμερα!

Το βιβλιάριο αυτό, το ζήτησε από τον κο Χαλκιά προ ετών, ένας Χριστιανός συνεργάτης μας, πρώην Πεντηκοστιανός, αλλά ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΟ ΕΔΩΣΕ, επειδή προφανώς ο κος Χαλκιάς γνώριζε ότι το πόνημά του δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική! Όμως πρόσφατα μας το έδωσε μία οικογένεια που μεταστράφηκε από τον Πεντηκοστιανισμό στην Εκκλησία του Κυρίου, και πλέον έφθασε η ώρα να εκτεθούν για μια φορά ακόμα, εκείνοι που μεθοδεύουν την πλάνη, για να μη γίνει αντιληπτή από τα θύματα της θρησκείας τους η αιρετική τους πορεία, και τα λογικά άλματα των βασικών δογμάτων της Προτεσταντικής αυτής πίστης.

Η αναίρεση του παρόντος βιβλιαρίου λοιπόν, δεν είναι κάτι νέο, αλλά έχει μια προϊστορία, και το άρθρο αυτό, (αν και εισαγωγικό των εκτενέστερων άρθρων που θα ακολουθήσουν σε βάθος χρόνου), είναι κατά κάποιον τρόπο η ανταπάντησή μας, στην επίσημη απάντηση που μας είχε υποσχεθεί η ηγεσία της εκκλησίας των Πεντηκοστιανών στα 2 φόρουμ, τότε στο 2004 και μετά!

3. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την παραπλάνηση τών Πεντηκοστιανών

Τα όπλα τού κου Χαλκιά, στην ανάπτυξη τού θέματος τών λεγόμενων "Δευτεροκανονικών" και Αποκρύφων, είναι τα εξής: 1. Σαθρές και αυθαίρετες βάσεις συζήτησης, που δεν μπορούν να σταθούν σε σοβαρή κριτική. (π.χ. το Προτεσταντικό εφεύρημα τής δήθεν "αποστασίας", ή τής ισχύος αρχαίων κανόνων, ή θέσεων ορισμένων, ή δογμάτων που χαρακτηρίζει αυθαίρετα ως "ειδωλολατρικά").
2. Ψευδείς ισχυρισμοί, ως προς το τι πιστεύει πραγματικά η Ορθόδοξη Εκκλησία πάνω στο θέμα τού Κανόνα τής Αγίας Γραφής. (π.χ. γενικεύει προχειρογραμμένες θέσεις ορισμένων θεολόγων, και τις προσαρμόζει αυθαίρετα ως γενικά ισχύουσες).
3. Αλλοιώσεις αρχαίων κειμένων, ώστε να λένε αυτό που θέλει ο κος Χαλκιάς να λένε. (π.χ. αλλοίωση τής λέξης: "κανονιζόμενα", που χρησιμοποιεί ο άγιος Αθανάσιος, με τη λέξη: "κανονικά", που βολεύει τον κο Χαλκιά.
4. Παρερμηνείες λόγων αρχαίων και νέων κειμένων. (π.χ. τής έννοιας "αποστασία", ή τής έννοιας "θεοπνευστία").
5. Απόκρυψη στοιχείων  που αναιρούν τις θέσεις του, τόσο από αρχαία κείμενα, όσο και από νέα. (π.χ. τής ύπαρξης υποτιθέμενων "Δευτεροκανονικών" βιβλίων, σε κανόνες ή αναφορές στις οποίες ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν!)
6. Συκοφάντηση μαρτυριών, που στρέφονται ενάντια στις θέσεις του. (π.χ. αυθαίρετη συκοφάντηση τής Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, επειδή σε αυτή υπάρχει η απάντηση ΟΛΩΝ τών επιχειρημάτων του!)
7. Ψευδείς (και φυσικά αστήρικτες) δηλώσεις, για τη σημασία που έδιναν και δίνουν διαχρονικά οι Χριστιανοί στα βιβλία τής Αγίας Γραφής. (π.χ. η παρουσίαση από μέρους του τών βιβλίων τής Αγίας Γραφής, με τον "μονολιθικό" όρο: "θεόπνευστα", ενώ γνωρίζει πολύ καλά, ότι η αληθινή Εκκλησία τού Χριστού, διαιρεί τα βιβλία τής Αγίας Γραφής σε πολλές "ποιότητες", και όχι μόνο σε Θεόπνευστα).
Στη συνέχεια, θα δούμε πώς ο κος Χαλκιάς βάζει σε λειτουργία τις ανωτέρω παραπλανητικές μεθόδους, με ΠΟΝΗΡΟ και συστηματικό τρόπο, ώστε να οικοδομήσει το ανοσιούργημά του, προς βλάβην τών αναγνωστών του:

4. Η μεθόδευση τής πλάνης

Οι δύο σαθρές βάσεις τού βιβλίου:
Το βιβλίο τού κου Χαλκιά, στηρίζεται ολόκληρο σε δύο σαθρές βάσεις:
α. Στον ψευδή και αστήρικτο ισχυρισμό, ότι δήθεν η Εκκλησία αποστάτησε κατά τον 4ο αιώνα, και
β. στην παραποίηση τών λόγων τού αγίου Αθανασίου, όπου η λέξη: "κανονιζόμενα", (σε συνεχή χρόνο), μεταφράζεται από τον κο Χαλκιά ως: "κανονικά"!
Γιατί γίνονται αυτές οι δύο παραποιήσεις τής αλήθειας;
Ο λόγος είναι, αφ' ενός για να μη δοθεί σημασία στις ΣΥΝΟΔΙΚΕΣ αποφάσεις τής (δήθεν αποστατικής) Εκκλησίας, οι οποίες ξεκαθάρισαν οριστικά και πλήρως το θέμα τού Κανόνα τής Αγίας Γραφής, και να θεωρηθεί ότι τον κανόνα τον κατάρτισε οριστικά ο άγιος Αθανάσιος!!! Αυτό βολεύει τη μυθοπλασία τού κου Χαλκιά, γιατί έτσι μπορεί να κόβει και να ράβει ό,τι θέλει, και να ισχυρίζεται ότι η Εκκλησία πιστεύει όσα ισχυρίζεται αυτός! Είναι η γνωστή μέθοδος όλων τών αιρετικών, που επειδή δεν μπορούν να αναιρέσουν το αληθινό δόγμα τής Εκκλησίας, πρώτα κατασκευάζουν ένα ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ δογματικό κατασκεύασμα, ΑΣΧΕΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, κατόπιν ισχυρίζονται ότι αυτό είναι το δόγμα τής Εκκλησίας, και στη συνέχεια το αναιρούν εύκολα, αναιρώντας δήθεν τις θέσεις τής Εκκλησίας, που όμως στην πραγματικότητα είναι δικές τους ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΕΣ θέσεις και όχι τής Εκκλησίας!
Από τη στιγμή λοιπόν που το βιβλιάριο βασίζεται σε αυτή την ψευδή μέθοδο, ήδη εξ αρχής αυτοακυρώνεται. Γιατί αυτό που καταπολεμάει, ΔΕΝ είναι οι θέσεις τής Εκκλησίας περί τού Κανόνα τής Αγίας Γραφής, αλλά ένα ψευδές κατασκεύασμα τού κου Χαλκιά, το οποίο σερβίρει στους τυφλούς ομοθρήσκους του, ως δήθεν Ορθόδοξη θέση!
Το ότι ο άγιος Αθανάσιος μιλάει για "κανονιζόμενα" και όχι για "κανονικά" βιβλία, (όπως ισχυρίζεται ψευδώς ο κος Χαλκιάς), δείχνει ότι ο Κανόνας στην εποχή του βρισκόταν ακόμα υπό διαμόρφωσιν, και ΔΕΝ είχε οριστικοποιηθεί. Γι' αυτό και ο άγιος Αθανάσιος, διαχωρίζει τα "κανονιζόμενα" βιβλία, (αυτά δηλαδή που μέχρι στιγμής μπήκαν στον κανόνα), από τα υπόλοιπα, που δεν είχαν ακόμα επιβεβαιωθεί από την Εκκλησία ως κανονικά, στην εποχή του. Όμως ο κος Χαλκιάς, αλλάζοντας τη λέξη, παρουσιάζει τον Κανόνα ως ήδη τελειωμένη υπόθεση!
Εφ' όσον λοιπόν ο άγιος Αθανάσιος, έζησε τον 4ο αιώνα, έτσι ο κος Χαλκιάς κάνει τον εξής πονηρό συνδυασμό: "Η Εκκλησία ήδη είχε κλείσει τον Κανόνα τής Αγίας Γραφής στον καιρού τού αγίου Αθανασίου, ΠΡΙΝ αποστατήσει οριστικά, άρα δεν αντιμετωπίζουμε πρόβλημα εμείς οι Προτεστάντες, με το να δεχόμαστε μία Αγία Γραφή που καταρτίσθηκε από μία Αποστατική Εκκλησία"!!!
Όμως, αφού στην πραγματικότητα ο άγιος Αθανάσιος μιλούσε για ΚΑΝΟΝΙΖΟΜΕΝΑ βιβλία και όχι για "κανονικά", ο κανόνας ήταν ΑΝΟΙΚΤΟΣ, και οι σημερινοί Προτεστάντες, (μεταξύ τών οποίων και το Πεντηκοστιανό παρακλάδι τους), κάνουν το ατόπημα, να αποδέχονται έναν κανόνα, που ΔΕΝ είχε ακόμα κλείσει, όσο η Εκκλησία υποτίθεται ότι δεν είχε αποστατήσει. Αυτό φυσικά έχει τεράστιες προεκτάσεις στο θέμα τών βάσεων τής Χριστιανικής πίστης!
Γνωρίζοντας λοιπόν ο κος Χαλκιάς ότι ο Κανόνας έκλεισε στην Πενθέκτη Οικουμενική σύνοδο, σε ανύποπτο χρόνο, (στον επίλογο τού βιβλιαρίου του), την κατασυκοφαντεί, γράφοντας τα εξής ψευδή και αστήρικτα: "Η λεγόμενη Πενθέκτη οικουμενική σύνοδος εν Τρούλλω του 691 μ. Χ,, μολονότι συγκλήθηκε υπό την αιγίδα και τον έλεγχο των εξουσιαστών και τα αποτελέσματα της δεν είναι προϊόν μιας ελευθέρας και ζώσης Εκκλησίας, επικύρωσε στο 2ο κανόνα της, τους προαναφερθέντες κανόνες των Αθανασίου, Γρηγορίου Θεολόγου, Αμφιλοχίου Ικονίου και των τοπικών συνόδων Λαοδικείας και Καρθαγένης". Και συνεχίζει αναφέροντας δικές του ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ θεωρίες, σχετικά με την υποτιθέμενη σχέση Ορθοδόξων δογμάτων, με ειδωλολατρικά κατάλοιπα. Μόνο που οι Προτεσταντικοί αστείοι, και εύκολα αναιρούμενοι ισχυρισμοί τού κου Χαλκιά, (με τους οποίους σε επόμενα άρθρα θα ασχοληθούμε εκτενέστερα), δεν αποτελούν αξιόπιστο κριτήριο συκοφάντησης τής Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, αλλά απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις!
Γνωρίζει λοιπόν πολύ καλά ο κος Χαλκιάς, πού και πότε βρίσκεται η απάντηση στο θέμα τού Κανόνα τής Αγίας Γραφής από την Ορθόδοξη αρχαία Εκκλησία. Αλλά επειδή δεν τον συμφέρει, συκοφαντεί την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, για να μειώσει την αξία της, και έτσι παρουσιάζει τις δικές του ΠΛΑΣΤΕΣ θέσεις, ως δήθεν θέσεις τής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ώστε να τις αναιρέσει!
Πιστεύοντας λοιπόν ότι έχει στηρίξει το δικό του κατασκεύασμα ο κος Χαλκιάς, επιδίδεται σε μια επίδειξη εγκυκλοπαιδικών γνώσεων στο βιβλίο του, στα πλαίσια τών οποίων, δίνει έντεχνα, στους τυφλούς αναγνώστες τής θρησκείας του, και μια σειρά εσφαλμένων πληροφοριών, που θεωρεί ότι στηρίζουν τις θέσεις του.
Στα πλαίσια αυτά, αλιεύει "σπαράγματα" φράσεων διαφόρων, άσχετα με την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, που περιέχει τη θέση τής Εκκλησίας περί του Κανόνος τής Αγίας Γραφής, και αποσιωπά πλήρως οποιαδήποτε Ορθόδοξη και σωστή ανάλυση τού ζητήματος, όπως είναι το βιβλίο τού καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτη Ι. Μπούμη, δ. Θ., με τίτλο: "Οι κανόνες τής Εκκλησίας περί τού Κανόνος τής Αγ. Γραφής". (Αθήνα 1986), περίληψη τού οποίου υπάρχει στην ιστοσελίδα τής ΟΟΔΕ, σε σχετική σειρά άρθρων μας.
Στα πλαίσια τής σειράς αυτής άρθρων μας, έχουμε καταδείξει ξεκάθαρα, και μάλιστα με βάση τους κανόνες τής Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, ότι ο Κανόνας τής Αγίας Γραφής περιέχει πολλές και διάφορες ποιότητες βιβλίων, και ΔΕΝ είναι όλα Θεόπνευστα, αλλά ορισμένα έχουν καθαρά παιδαγωγικό και διδακτικό χαρακτήρα, χωρίς καμία δογματική αξία. Αυτό όμως ο κος Χαλκιάς κάνει ότι δεν το γνωρίζει, και δεν το αναφέρει καθόλου. Αντιθέτως, παρουσιάζει την Αγία Γραφή ως ένα δήθεν ενιαίο βιβλίο και αλάθητο κατά τη Θεοπνευστία, και κατά γράμμα Θεόπνευστο. Δεν κάνει καν τον κόπο να αναιρέσει τη σαφέστατη διάκριση που κάνουμε εμείς οι Ορθόδοξοι μεταξύ τών βιβλίων τής Αγίας Γραφής, σε Σεβάσμια, Αναγνωστέα, Αναγινωσκόμενα στην Εκκλησία, Αναγινωσκόμενα από τους προσερχομένους, Κανονικά, Κανονιζόμενα, Έγκριτα, Άγια, Θεία και Θεόπνευστα. Γιατί μια τέτοια διάκριση, θα απαντούσε στην πολυσέλιδη ανάλυση που κάνει, για να αποδείξει, ότι δήθεν "αφού κάποια βιβλία έχουν λάθη, και έχουν συμπληρώματα από άλλες μετέπειτα εποχές, άρα δεν είναι Θεόπνευστα, και δεν μπορεί να περιλαμβάνονται στον Κανόνα τής Αγίας Γραφής". Εάν όμως η έννοια τής Θεοπνευστίας δεν ισχύει για ΚΑΘΕ βιβλίο τού Κανόνα, (όπως το πιστεύουμε πράγματι εμείς οι Χριστιανοί), τότε το επιχείρημά του ακυρώνεται πλήρως, μαζί με τη μισή περίπου ύλη τού βιβλίου του, που προσπαθεί να δείξει λάθη στα 10 βιβλία τής Αγίας Γραφής, τα οποία δεν αποδέχονται οι αιρετικοί τού Προτεσταντισμού.

5. Αντιφατικότητα

Πέρα όμως από όλα αυτά τα "πονηρά" που κάνει στο βιβλίο του, για να συσκοτίσει την αλήθεια περί τής Αγίας Γραφής, πέφτει και σε αμέτρητες αντιφάσεις!
Γράφει για παράδειγμα ψευδώς, ότι οι άγιοι Απόστολοι δεν χρησιμοποιούσαν αποσπάσματα από τα 10 αυτά κανονικότατα βιβλία, τα οποία ο ίδιος προσβάλλει ονομάζοντάς τα "Δευτεροκανονικά". Έχουμε δείξει κατ' επανάληψιν παρόμοια παραδείγματα τέτοιων αναφορών σε άρθρα μας. Όμως ο κος Χαλκιάς "πληροφορεί" τους ανανγώστες του ότι τέτοια παραδείγματα... δεν υπάρχουν!
Μάλιστα, φθάνει σε εξώφθαλμη υποτίμηση τής νοημοσύνης τών αναγνωστών τού βιβλίου του, εμπαίζοντάς τους μπροστά στα μάτια τους! Γράφει για παράδειγμα τον κανόνα βιβλίων τού Κυρίλλου Ιεροσολύμων, όπου εκεί ΥΠΑΡΧΕΙ το βιβλίο τού Βαρούχ και η επιστολή Ιερεμίου, και σχολιάζει μετά το εξής: "Αποκαθιστά την Εσθήρ, ακολουθεί τον Αθανάσιο για τα περιεχόμενα στον Ιερεμία και δεν κάνει μνεία σε κανένα "δευτεροκανονικά", ή "αναγιγνωσκόμενο"". Δηλαδή μας κοροϊδεύει μπροστά στα μάτια μας, όταν εκεί υπάρχει ξεκάθαρα το Βαρούχ και η Επιστολή Ιερεμία, τα οποία οι Προτεστάντες θεωρούν "δευτεροκανονικά"! Μάλιστα πέφτει στην αντίφαση να μιλάει για "αποκατάσταση" τής Εσθήρ, όταν ενωρίτερα ισχυριζόταν ότι στον καιρού του Αγίου Αθανασίου ο κανόνας είχε ήδη κλείσει! Και ούτε καν λόγο για τις προφητείες που υπάρχουν για τον Ιησού Χριστό, στα βιβλία εκείνα που απορρίπτει!
Κατά τον ίδιο τρόπο κάνει πλήθος άλλα λογικά άλματα, γράφοντας για τον Κανόνα τής Συνόδου τής Καρθαγένης τα εξής: "Εδώ παρατηρούμε μια προσπάθεια διεύρυνσης του Κανόνα με την πρόσθεση ενός 4ου -μη κατονομαζομένου- βιβλίου στον Σολομώντα, τον Τωβία και την Ιουδήθ. Εν τούτοις παραλείπονται ο Βαρούχ που άλλοι κατάλογοι αναφέρουν χωριστά, το Α' Έσδρα, οι Μακκαβαίοι και η Σοφία Σειράχ. Όμως μια σύνοδος ή ένας πατέρας της Εκκλησίας δεν μπορεί να υπερβεί την γενική παράδοση. Γι’ αυτό σήμερα σ' Ανατολή και Δύση, Τωβίας και Ιουδήθ είναι «δευτεροκανονικά» απορρίπτοντας τον εδώ κανόνα". Δηλαδή, ενώ μας είχε πει ότι ο Κανόνας είχε δήθεν κλείσει από τον καιρό τού Αγίου Αθανασίου, (αλλάζοντας όπως είδαμε τη λέξη "κανονιζόμενα" με τη λέξη: "κανονικά"), εδώ μας κοροϊδεύει μπροστά στα μάτια μας, παρουσιάζοντας μία ολόκληρη σύνοδο, (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΝΘΕΚΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ, πράγμα που της δίνει Οικουμενική Ισχύ), ως αμελητέα, που "δεν μπορεί να υπερβεί την γενική παράδοση". Ενώ κατά τη γνώμη του, ο άγιος Αθανάσιος, (επειδή τον βολεύει με τη διαστρέβλωση που έχει κάνει ήδη εξ αρχής στα λόγια του), ΔΕΝ είναι "μεμονωμένος πατέρας", αλλά εκφράζει "την γενική παράδοση"!!! Και από πού και ως πού, ένας Πεντηκοστιανός, αποδέχεται την ΠΑΡΑΔΟΣΗ τής Εκκλησίας; Και γιατί αποδέχεται μόνο όσα νομίζει ότι τον συμφέρουν από την Παράδοση, ενώ άλλα τα αποκαλεί "αποστατικά";
Στα ίδια πλαίσια αυθαιρεσίας και αντιφάσεων, χρησιμοποιεί ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ θέσεις πολύ μεταγενεστέρων Χριστιανών, προσδίδοντάς τους γενική ισχύ, ενώ απορρίπτει χωρίς κανέναν λόγο προγενέστερες αποφάσεις τής Εκκλησίας, και μάλιστα Οικουμενικές, δεδομένου ότι η Εκκλησία εκφράζεται επίσημα, δια τών Οικουμενικών Συνόδων!
Ποιους κοροϊδεύει ο κος Χαλκιάς; Μάλλον ΜΟΝΟ τους Πεντηκοστιανούς τυφλούς ομοθρήσκους του!
Αν ήθελε ο κος Χαλκιάς να αποδείξει τις Πεντηκοστιανές βλάσφημες θέσεις, που συκοφαντούν 10 βιβλία τής Αγίας Γραφής, αντί να δημιουργεί εκ τού μη όντος δικές του άσχετες θέσεις, και να τις αναιρεί ως δήθεν Εκκλησιαστικές, θα έπρεπε να αναιρέσει τις αληθινές Εκκλησιαστικές θέσεις, όπως έχουν καταγραφεί σε βιβλία και ιστοσελίδες που γνωρίζει καλά! Όλα τα άλλα που γράφει, είναι εκ τού πονηρού, και σκοπό έχουν μόνο την παραπλάνηση τών αμαθών ομοθρήσκων του.